تهدیدهای پیش‌روی ارمنستان در توافقی که به نام «صلح» امضا شد!
یک رسانه ارمنستانی که با هشدار نسبت به نیات طرف آذربایجانی در توافق امضا شده در واشنگتن، تاکید می‌کند که احتمال نقض توافق وجود دارد و ارمنستان باید برای مقابله با تهدیدهای نظامی و سیاسی پیش‌رو آماده باشد.
به گزارش وصال نیوز به نقل از فارس؛ نخست‌وزیر ارمنستان نیکول پاشینیان و رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان الهام علی‌اف هشتم اوت (جمعه ۱۷ مرداد) در کاخ سفید با امضای سندی، قصد خود را برای دستیابی به صلح اعلام کردند اما بسیاری از جزئیات این توافق‌نامه هنوز نامشخص یا اصلاً ناموجود است که مایکل روبین، مدیر تحلیل سیاست در انجمن خاورمیانه و عضو ارشد موسسه امریکن انترپرایز، مراسم ترامپ را به افتتاحیه روبان‌بری برای ساختمانی که هنوز در حال ساخت است، تشبیه کرده است.
طبق این تحلیل که در رسانه Armenian Mirror-Spectator منتشر شده، هر یک از این سه نفر با انگیزه‌ای متفاوت در نشست کاخ سفید حاضر شدند: ترامپ آشکارا مشتاق دریافت جایزه صلح نوبل است. پاشینیان فقط نمی‌خواهد صلح برقرار شود، بلکه می‌خواهد توافق قبل از انتخابات نهایی شود. زیرا می‌ترسد که مجبور شود درباره امتیازهایی که داده علنی توضیح بدهد و فکر می‌کند اگر توافق (یا دست‌کم وعده آن) قبل از انتخابات آماده باشد، دیگر نیازی به بحث و جدل درباره آن نخواهد بود.
آیا جمهوری آذربایجان در مسئله صلح صادق است؟
به باور این تحلیلگر، «دیدگاه‌های علی‌اف اما متفاوت است. او به دنبال صلح نیست، بلکه روندی را می‌خواهد که بتواند از آن از نظر سیاسی و مالی بهره‌برداری کند و در عین حال اهداف ایدئولوژیکی خود برای نابودی ارمنستان را پیش ببرد. اظهارات آن‌ها نشان نمی‌دهد که واقعا خواهان صلح باشند و انکار حق تاریخی ارمنستان هم نشان نمی‌دهد که آن‌ها قصد حل‌وفصل یا پایان دادن به این درگیری را داشته باشند».
طبق این تحلیل، سیاست داخلی هم موثر است. پاشینیان ممکن است فردی حساس باشد و محبوبیتش کاهش یافته، اما بحث‌های سیاسی در ارمنستان پس از سال ۲۰۱۸ گسترده و فعال است و او و مخالفانش درباره مسائل داخلی به طور مستقیم بحث می‌کنند.
فساد هم گرچه هنوز مشکل ارمنستان است، اما به طور کامل دولت را تسخیر نکرده و در حالی که وضعیت ارمنستان بهتر شده، در جمهوری آذربایجان تحت حکومت علی‌اف، فساد بسیار زیاد است و این کشور جزو فاسدترین‌های جهان به شمار می‌رود و وضعیتش در حال بدتر شدن است و ممکن است سال آینده در رتبه‌بندی به سطح کشورهای خیلی فقیری مثل هائیتی و میانمار برسد.
علی‌اف و خانواده‌اش میلیاردرند، اما بیشتر مردم این کشور در فقر زندگی می‌کنند.
بر اساس این گزارش، همین باعث ایجاد وضعیت خطرناکی می‌شود و علی‌اف برای حفظ قدرت و جلوگیری از سوال درباره توانایی و مشروعیتش، نیاز دارد مردمش را با وجود یک دشمن خارجی مشغول کند.
سال‌ها کنترل ارمنستان بر منطقه کوهستانی قره‌باغ این نقش را بازی می‌کرد اما حالا که این منطقه را پس گرفته و جمعیت ارمنی آن اخراج شده، باید دشمن جدیدی پیدا کند یا با سقوط روبرو شود.
این دشمن همچنان ارمنستان است، از این رو لفاظی‌های علی‌اف افزایش یافته و به همین دلیل امضای توافق ناقص خطرناک است.
پاشینیان دیپلماسی را راهی برای حل اختلاف می‌داند، اما علی‌اف آن را ابزاری برای جنگ نامتقارن می‌بیند تا با این روند، خودش را مصون و موقعیتش را مستحکم‌تر کند. ایدئولوژی برتری‌طلبانه‌اش هم به این راحتی کنار گذاشته نمی‌شود.
آیا توافق صلح پایدار خواهد ماند؟
مایکل روبین معتقد است که ارمنستان روند صلح را تاکنون در ابهام و پنهان‌کاری نگه داشته است. در حالی که اگر باور دارد که توافقش بهترین، واقع‌بینانه‌ترین، عادلانه‌ترین و پایدارترین نتیجه است، نباید از دفاع از آن هراس داشته باشد.
این تحلیلگر هشدار می‌دهد که این خطر در میان کسانی که در قدرت هستند وجود دارد که چشم‌بسته خوشبین‌ترین سناریو را بپذیرند و منتقدانی را که درباره احتمال رسیدن به بهترین نتایج شک و سوالات معقول مطرح می‌کنند، سرکوب کنند.
طبق این گزارش، «واقعیت این است که صرف‌نظر از اظهارات پرطمطراق و مراسم امضا، جمهوری آذربایجان هنوز در پی نابودی ارمنستان است و این توافق شتاب‌زده ممکن است در واقع اهداف علی‌اف را به تحقق نزدیک‌تر کند و در عین حال، لغو اجرای بخش ۹۰۷ قانون توسط ترامپ احتمالاً راه باکو را برای خرید گسترده تسلیحات از آمریکا باز می‌کند؛ تسلیحاتی که به نظر می‌رسد هدف اصلی‌شان کشتار ارمنی‌ها باشد».
در حالی که راهی که «مسیر ترامپ برای صلح و شکوفایی بین‌المللی» (TRIPP) نام‌گذاری شده از داخل ارمنستان عبور خواهد کرد، مسیر دقیق آن هنوز نامشخص است.
از نظر اقتصادی، این مسیر باید از منطقه یراسخ عبور کند، اما جمهوری آذربایجان خواستار مسیری جنوبی‌تر از طریق سیونیک است که ممکن است ارمنستان را از مرز ایران نزدیک مغری جدا کند.
جمهوری آذربایجان همچنان آرزومند سیونیک است و روز به روز به آن نفوذ می‌کند و از طرح‌های کریدور برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کند. دوام و بقای مسیر ترامپ هم مورد تردید است و احتمال کمی وجود دارد که این طرح پس از دوره او ادامه پیدا کند. این مسئله مسبوق به سابقه است و علی‌اف در حالی که موافقت کرد آتش‌بس نوامبر ۲۰۲۰ را رعایت کند، پس از آن با اعمال محاصره و تهاجم مجدد، آن را نقض کرد.
آیا جمهوری آذربایجان سیونیک را تصرف خواهد کرد؟
بر اساس این تحلیل، وقتی ترامپ از قدرت کنار برود یا فوت کند، ممکن است علی‌اف حساب کند که می‌تواند مانند قره‌باغ کوهستانی، سیونیک را هم به زور تصرف کند؛ به‌خصوص که جمعیت جمهوری آذربایجان بیش از سه برابر ارمنستان است. این یعنی در حالی که پاشینیان روی صلح ریسک می‌کند، ارمنی‌ها باید خود را برای بدترین حالت آماده کنند؛ زیرا جمهوری آذربایجان به خوبی تمرین کرده که با طرح بهانه‌های ساختگی، حملات و اشغال را توجیه کند.
در چنین وضعیتی، تدبیر حکم می‌کند که آمادگی وجود داشته باشد، اما تجهیزات نظامی به تنهایی کافی نیست.
پیش از سال ۲۰۲۰، ارمنستانی‌ها به خصوص برای جنگ پهپادی آذربایجان و روش‌های جدید جنگیدن آمادگی نداشتند و بسیاری از سیاستمداران ارمنی انکار می‌کردند که جمهوری آذربایجان جنگی را آغاز خواهد کرد، به‌ویژه در شرایطی که فرآیند مینسک در جریان بود.
امروز، پاشینیان، علی‌اف و ترامپ ممکن است توافق جدیدی را جشن بگیرند، اما ارمنی‌ها باید بپرسند که آیا تاریخ تکرار خواهد شد؟
#ارمنستان
#جمهوری_آذربایجان
#آمریکا
#دونالد_ترامپ
#نیکول_پاشینیان
#الهام_علی‌اف
